موز

موز یکی از محصولات مهم باغبانی دنیا است که در 132 کشور جهان کشت می شود. این میوه مهمترین محصول پس از برنج، گندم و ذرت است. موز در واقع گياه مناطق گرم و مرطوب است. با اين وجود سازگاری خوبي با اقليم هاي مختلف از گرمسيري مرطوب تا نيمه گرمسيري خشك نشان داده است. خاستگاه موز خوراكي نواحي گرم و مرطوب جنوب شرقي آسياست. گیاه علفی چندساله دارای ساقه زیرزمینی یا ریزوم، ریشه های نابجا 5-4 متر در اطراف درخت گسترش می یابد و تا عمق 75 سانتی متر یا بیشتر پایین می رود. ارتفاع آن بین 9-2 متر است. ساقه کاذب است زیرا از همپوشانی غلافهای برگ تشکیل شده و از مرکز آن گل آذین خارج می شود. گل آذین شامل گلهای ماده در ابتدا و در انتها گل نر می باشد و گلهای خنثی در وسط خوشه رشد می کنند. در هر گل آذین 15-5 پنجه و در هر پنجه 12-10 گل وجود دارد. میوه موز بصورت پارتنوکارپ تشکیل می شود. منشاء همه برگها و گل آذین از زیر زمین می باشد. گسترش از طریق ریزومها می باشد. گیاه بزرگ و بدون تنه چوبی و دارای ساقه دروغین است که یکبار میوه دهی دارد. گل آذین موز که شبیه زنگ است شامل گل ماده که به میوه تبدیل می شود و گل نر می باشد. میوه موز سته است. دمای مناسب برای کشت بین 38-15 درجه سانتی گراد است که بهترین دما برای موز 27 درجه سانتی گراد است و کمتر از 15 درجه سانتی گراد تحمل کمی دارد. در 10 درجه رشد گیاه متوقف و ضایعه فیزیولوژیکی انسداد گلوگاه که موجب به تاخیر افتادن ظهور گل آذین میشود دیده میشود. در دمای 6 درجه آسیب میبیند و یخ بندان موجب مرگ سریع آن میشود. دمای بالاتر از 38 درجه باعث سوختگی برگها و توقف رشد می شود. خاک لومی عمیق و حاصلخیز با زهکشی طبیعی و 5/6-8/5= pH ، کمی اسیدی را می طلبد. خاکی که موز در آن کشت می شود نباید به هیچوجه خشک شود. خاک با رطوبت 75-60 درصد رطوبت قابل دسترس, عملکرد را به مقدار قابل توجهی افزایش¬می¬دهد. بارندگی زیاد مناسب نیست و در این شرایط نور کم موجب می شود تا فتوسنتز بخوبی انجام نشود .160-120 میلیمتر بارندگی ماهیانه مناسب است. EC مناسب آب در حدود 1500-700 میکروموس می باشد.